მესამე კლასი
იყო და არა. იყო რა იყო ერთი ფანქარი. რომელსაც სიმშვიდე არ უყვარდა. ერთხელაც თქვა:- მოდი გავიპარები და მეგობრებს შევიძენო. ბევრი იარა თუ ცოტა, გზაზე საშლელი შემოხვდა. ფანქარმა უთხრა:- მოდი დავძმობილდეთო. დაძმობილდნენ და გაუდგნენ გზას. იარეს, იარეს და გზად შემოხვდათ სათლელი. ისიც დაიმეგობრეს და ერთად განაგრძეს გზა. ფანქარს უცბად წვერი მოსტყდა, მაგრამ სათლელმა გაუთალა. ასე განაგრძეს მხიარულებმა გზა.
მეორე კლასი
ლეკვი და გოგო ავტორი თეკლა ჩიღვინაძე
*****************************
 |
| ტექსტის გააზრება 22/03/16 |
ძალიან, ძალიან მომეწონა შენი დაწერილი
ОтветитьУдалитьწარმატებებით გევლოს , თეკლა !
ОтветитьУдалитьთეკლა ძალიან ლამაზად წერ
ОтветитьУдалитьთეკლა ლამაზად დაგიწერია ღრუბლებში რომ დადიოდი.
ОтветитьУдалитьთეკლა ლამაზად დაგიწერია ღრუბლებში რომ დადიოდი.
ОтветитьУдалитьთეკლა ძალიან მომეწონა შენი ნამუშევარი. წარმატებებიიი....
ОтветитьУдалитьრა კარგია თეკლა ნიჭიერი გოგო ხარ!
ОтветитьУдалитьЭтот комментарий был удален автором.
ОтветитьУдалитьმეგობრები
ОтветитьУдалитьმე დავწერ ჩვეულებრივ გოგონაზე, რომელსაც ანი ქვია. ის ყველას ეხმარება და ძალიან კეთილია. როცა სკოლიდან ბრუნდებოდა, გზაში მშიერი ქუჩის ძაღლი ნახა , სახლში წამოიყვანა და მაქსი დაარქვა, რომელიც ძალიან პატარა იყო. ანამ მას წითელი ბურთი მისცა. მაქსი მთელი დღე თამაშობდა ამ ლამაზი ბურთით.
მაქსი გაიზარდა და ძალიან ჭკვიანი გახდა. ერთ დღეს ანამ პატარა ძაღლი მოიყვანა და მაქსს უთხრა:
-მაქს,ეს შენი და ლუსია!
ძაღლებს ერთმანეთი ძალიან მოეწონათ და სულ ერთად იყვნენ. ანა ყოველ საღამოს და თავისუფალ დროს მათთან თამაშობდა,სასეირნოდაც ერთად დადიოდნენ. ისინი განუყრელი მეგობრები არაინ და ძალიან უყვართ ერთმანეთი.
თეკლა ჩიღვინაძე